Heidendom

Heidendom – Wat is dat?
Heidendom kan in de breedste zin worden gedefinieerd als een betrokkenheid bij een godsdienstige handeling, praktijk of ceremonie die niet Christelijk van aard is. Joden en Moslims gebruiken deze term eveneens voor mensen buiten hun eigen godsdienst. Anderen definiëren het heidendom als "alle godsdiensten behalve het Christendom, Jodendom, Hindoeïsme en Boeddhisme", terwijl weer anderen het woord definiëren als "godsdienstloos".

In de meest strikte zin slaat het heidendom op de godsdiensten van het oude Griekenland en het oude Rome en de hieraan grenzende gebieden. Het kwam voort uit het Neolithicum (het stenen tijdperk). De term heiden lijkt gerelateerd te zijn aan het woord "heide", en slaat dus op een "heidebewoner", "plattelandsbewoner" of "dorpeling". In algemene zin dus een onontwikkeld of "nog niet bekeerd" mens. De heiden geloofde meestal in meerdere goden (polytheïsme), maar hiervan werd er slechts één gekozen die werd aanbeden. Dit was de hoofdgod of de oppermachtige godheid.

Toen het Christendom zich ontwikkelde, werd het woord heiden gebruikt om mensen aan te duiden die geen Christen waren. Het woord heidendom werd een synoniem voor niet-christelijke overtuigingen en godsdiensten. Als een godsdienst niet paste in de Joods-Christelijke-Islamitische of Oosterse patronen, dan werd die godsdienst als heidens aangeduid.

Heidendom – Wat is de geschiedenis ervan?
De geschiedenis heeft vastgelegd dat mensen de aanbidding van meerdere goden en godinnen heel belangrijk vonden. Men dacht dat alle dingen een geest hadden en daarom vereerden mensen een groot aantal goden en godinnen van het woud, de zee en alle andere aspecten van de natuur.

Terwijl de beschavingen zich ontwikkelden, veranderden de goden met de mensen mee. Zij begonnen goden aan te nemen die hun beroep vertegenwoordigden, of goden die relevant waren voor hun specifieke dorpsleven. De oude goden bleven, maar werden veranderd of aangepast aan de veranderende levens van de mensen. Goden speelden een belangrijke rol in elk aspect van de samenleving en zij beïnvloedden werkelijk alle aspecten van de samenleving, van wetten en gebruiken tot het algemeen functioneren van de gemeenschap. Mensen geloofden weliswaar in reïncarnatie (een wedergeboorte van het lichaam in een nieuwe lichamelijke vorm), maar niet in het bestaan van de hemel en de hel.

Tegenwoordig eert het hedendaagse heidendom (het "neo-heidendom") de aarde, levende wezens, de natuur, enzovoorts. De meeste tegenwoordige heidenen geloven in meer dan één god, terwijl anderen atheïstisch zijn.

Heidendom – Enkele heidense raamwerken en godsdiensten

• Westerse heidenen volgen een verscheidenheid aan tradities, maar de populairste zijn de tradities van de Kelten, Grieken, Romeinen, Egyptenaren, Noren en Amerikaanse Indianen.
• Kabbala: Dit Joodse mystieke en magische systeem werd in de Middeleeuwen ontwikkeld.
• Sjamanisme: Deze traditie wordt door de Amerikaanse Indianenculturen gepraktiseerd. Trommelen is de techniek die wordt gebruikt. In traditionele gemeenschappen reist de sjamaan naar het rijk der geesten om informatie in te winnen over de behoeften van de gemeenschap, zoals genezing of spirituele groei.
• Egyptisch heidendom: Dit is tegenwoordig zeer populair. Hierbij zijn complexe spirituele en magische systemen betrokken die zich concentreren op dood en wedergeboorte. Dit geloof ontwikkelde zich in het oude Egypte toen priesters en priesteressen bekend werden vanwege hun kennis en vaardigheid in de magische kunsten.
• Druïdisme: De oorspronkelijke druïden waren priesteressen en vormden een onderdeel van de gerechtelijke klasse van de Kelten in de oudheid.
• Discordianisme: Dit begon als een Boeddhistische praktijk. Het belangrijkste idee was "dat het bestaan een geordende chaos is". Meditatieve procedures, verwarring en verlichting, chaos en orde, pijn en plezier worden geopenbaard als onafscheidelijke delen van een totaalbeeld van de realiteit.

Heidendom – Hoe verhoudt dit zich tot het Christendom?
Het is moeilijk om het heidendom met het Christendom te vergelijken, omdat de term "heiden" gebruikt kan worden om vele verschillende sekten en overtuigingen te identificeren.

Van de vele verschillen die er bestaan zijn dit de belangrijkste:

• Het Bijbelse Christendom verkondigt één God, terwijl het heidendom mensen vaak leert dat er veel goden bestaan, of geen enkele god.
  
  
• Het Bijbelse Christendom leert ons dat de Bijbel Gods woord en boodschap aan de mensheid bevat. De Bijbel is onfeilbaar en foutloos. Het heidendom valt niet terug op een enkele religieuze tekst of verzameling van doctrines die zij zouden kunnen volgen.
  
  
• Het Bijbelse Christendom leert ons dat Jezus, Gods Zoon, als mensenkind naar de aarde kwam, als volwassene aan het kruis stierf om zo de prijs te betalen voor de zonden van de hele wereld en vervolgens weer uit de dood tot leven werd gewekt. Sommige heidenen geloven dat Jezus een van hun goden is, maar zij geven Hem niet dezelfde eer als Christenen.

Leer meer over Jezus!